2018.08.28 Weszła w życie ustawa o krajowym systemie cyberbezpieczeństwa.
Ustawa transponuje dyrektywę w sprawie środków na rzecz wysokiego wspólnego poziomu bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych na terytorium Unii Europejskiej (nazywana dyrektywą NIS). Przepisy ustawy zakładają implementację przepisów dyrektywy poprzez utworzenie w Polsce krajowego systemu cyberbezpieczeństwa. Owy system składać się ma z instytucji administracji rządowej i samorządowej oraz największych przedsiębiorców danego sektora gospodarki.
Powyższy akt nakłada na operatorów usług kluczowych, (tj. takich wobec których organ właściwy do spraw cyberbezpieczeństwa wydał decyzję o uznaniu za operatora usług kluczowych) szereg obowiązków, w tymi między innymi: wdrożenia skutecznych zabezpieczeń, szacowania ryzyka związanego z cyberbezpieczeństwem, przekazywania informacji o poważnych incydentach i ich obsłudze wraz z Zespołem Reagowania na Incydenty Bezpieczeństwa Komputerowego (CSIRT) oraz wyznaczenia osób odpowiedzialnych za cyberbezpieczeństwo świadczonych usług. Wydanie decyzji o uznaniu za operatora usług kluczowych wymaga kumulatywnego spełnienia trzech przesłanek w których mowa w art. 5 ust. 2 ustawy:
- podmiot musi świadczyć usługę kluczową,
- świadczenie tej usługi musi zależeć od systemów informacyjnych,
- incydent musi/musiałby mieć istotny skutek zakłócający dla świadczenia usług kluczowej przez ten podmiot (operatora).
Pojęcie usługi kluczowej zostało natomiast zdefiniowane w art. 2 (słowniczku ustawy) zgodnie z którym przez usługę kluczową rozumie się usługę, która ma kluczowe znaczenie dla utrzymania krytycznej działalności społecznej lub gospodarczej, wymienioną w wykazie usług kluczowych.
Ustawa zakłada utworzenie przez Ministra właściwego do spraw informatyzacji specjalnego wykazu operatorów kluczowych. Wpisanie oraz wykreślenie podmiotu z owego rejestru będzie czynnością materialno – techniczną. Minister w niezbędnym zakresie może udostępnić dane z wykazu operatorów usług kluczowych podmiotom takim jak np. Policja, Centralne Biuro Antykorupcyjne, Agencja Bezpieczeństwa Wewnętrznego, organom Krajowej Administracji Skarbowej, sądom i prokuraturze.
2018.08.22 Wejście w życie specustawy
W dniu 22 sierpnia 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 5 lipca 2018 o ułatwieniach w przygotowaniu realizacji inwestycji mieszkaniowych oraz inwestycji towarzyszących zwana potocznie „specustawą”.
Celem ustawy jest zagwarantowanie dostępności dla budynków mieszkalnych. Wobec powyższego inwestycje mieszkalne oraz inwestycje towarzyszące o których mowa w art. 1 ustawy, a których definicje powstały na potrzeby opisywanego aktu, muszą mieć bezpośredni dostęp do dróg publicznych. Natomiast szerokość dróg wewnętrznych nie może być mniejsza niż 6 metrów.
Ponadto inwestycja mieszkaniowa musi być zlokalizowana w taki sposób, by min. odległość:
- od przystanku komunikacji miejskiej nie przekroczyła 1 kilometra. W przypadku miast o populacji powyżej 100.000 mieszkańców, odległość ta nie może wynosić więcej niż 500 metrów;
- od szkoły podstawowej lub przedszkola nie przekroczyła 3 kilometrów. W przypadku miast o populacji powyżej 100.000 mieszkańców, odległość ta nie może wynosić więcej niż 500 metrów.
Te i pozostałe standardy inwestycyjne opisane są w art. 17.
Ustawa przewiduje jednak możliwość odstąpienia od nich, jeśli uchwała gminy przewidywać będzie własne, lokalne standardy inwestycyjne. Maksymalna różnica między wskaźnikiem wskazanym w ustawie, a objętym uchwałą organu stanowiącego samorządu może wynosić 50 %.
Na co warto zwrócić uwagę, rozwiązania zastosowane w ustawie umożliwią prowadzenie inwestycji mieszkaniowych między innymi na gruntach rolnych położonych w administracyjnych granicach miasta.
2018.07.13 Nowa ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu
Nowa ustawa o przeciwdziałaniu praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu z dnia 1 marca 2018 r. zaczęła obowiązywać z dniem 13 lipca 2018 r., zastępując dotychczasową ustawę z 16 listopada 2000 r. Celem ustawy jest zwiększenie efektywności krajowego systemu przeciwdziałania praniu pieniędzy i finansowania terroryzmu. Nowa ustawa ma dostosować polskie prawo do dyrektyw unijnych.
Ustawa wprowadziła definicję waluty wirtualnej. W myśl ustawy walutą wirtualną jest cyfrowe odwzorowanie wartości, które jest wymienialne w obrocie gospodarczym na prawne środki płatnicze i akceptowane jako środek wymiany, a także może być elektronicznie przechowywane lub przeniesione, albo może być przedmiotem handlu elektronicznego.
Ponadto ustawa w sposób odmienny od dotychczasowego definiuje instytucje obowiązane do przestrzegania ustawy. Są one zobowiązane do oceny ryzyka prania pieniędzy i finansowania terroryzmu, a także stosowania środków bezpieczeństwa finansowego. Przewiduje także nadanie statusu takiej instytucji różnym kategoriom podmiotów, takim jak m.in. banki, instytucje pożyczkowe, zakłady ubezpieczeń, notariusze, a także:
- przedsiębiorcy w zakresie, w jakim przyjmują lub dokonują płatności za towary w gotówce o wartości równej lub przekraczającej równowartość 10 000 euro, bez względu na to, czy transakcja jest przeprowadzana jako pojedyncza operacja, czy kilka operacji, które wydają się ze sobą powiązane;
- przedsiębiorcy świadczący usługi polegające na pełnieniu funkcji członka zarządu lub umożliwianiu innej osobie pełnienia tej funkcji lub podobnej funkcji w osobie prawnej lub jednostce organizacyjnej nieposiadającej osobowości prawnej.
Instytucje te obowiązane są do wprowadzenia wewnętrznej procedury w zakresie przeciwdziałania praniu pieniędzy oraz finansowaniu terroryzmu oraz procedury anonimowego zgłaszania przez pracowników lub inne osoby wykonujące czynności na rzecz instytucji obowiązanej rzeczywistych lub potencjalnych naruszeń owych przepisów.
Ustawa zobowiązuje instytucje obowiązane do stosowania środków bezpieczeństwa finansowego w przypadku m.in.:
- nawiązywania stosunków gospodarczych,
- przeprowadzania transakcji okazjonalnej o równowartości 15 000 euro lub większej, bez względu na to, czy transakcja jest przeprowadzana jako pojedyncza operacja, czy kilka operacji, które wydają się ze sobą powiązane lub która stanowi transfer środków pieniężnych na kwotę przekraczającą równowartość 1 000 euro,
- przeprowadzania gotówkowej transakcji okazjonalnej o równowartości 10 000 euro lub większej, bez względu na to, czy transakcja jest przeprowadzana jako pojedyncza operacja, czy kilka operacji, które wydają się ze sobą powiązane.
2018.07.09 Zmiany w zasadach przedawnienia roszczeń
Z dniem 9 lipca 2018 r. weszły w życie nowe zasady przedawnienia roszczeń majątkowych. Podstawowy termin przedawnienia roszczeń został skrócony z lat 10 do lat 6. W zakresie roszczeń związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej i dotyczących świadczeń okresowych, zmian nie ma – podstawowy termin ich przedawnienia wynosi, tak jak dotychczas 3 lata. Kolejną nowością jest fakt, że ustawodawca uczynił wyłom w zasadzie, iż upływ okresu przedawnienia brany jest pod uwagę przez sąd orzekający w sprawie jedynie na zarzut podniesiony przez dłużnika. Otóż w odniesieniu do roszczeń przedsiębiorców przeciwko konsumentom, zarzut przedawnienia będzie brany przez sąd z urzędu, zatem bez względu na to, czy konsument go podniesie, chyba że sąd dopatrzy się wyjątkowych okoliczności, by upływu okresu przedawnienia nie uwzględnić. Dodatkowo ustawodawca w odniesieniu do roszczeń z tytułu rękojmi za wady rzeczy sprzedanej konsumentowi, wprowadził zasadę, iż bieg rocznego terminu przedawnienia roszczenia o usunięcie wady bądź wymianę rzeczy na wolną od wad, nie może się skończyć wcześniej niż z upływem 2 lat (w odniesieniu do rzeczy ruchomych) bądź 5 lat (w odniesieniu do nieruchomości) od wydania rzeczy konsumentowi.
2018.07.01 Weszły zmiany w regulacjach usług turystycznych
Z dniem 1 lipca 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych, wdrażająca do polskiego porządku prawnego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2302 z dnia 25 listopada 2015 r. w sprawie imprez turystycznych i powiązanych usług turystycznych.
W efekcie nastąpiły zmiany w zakresie przedmiotowym dotychczas obowiązującej ustawy o usługach turystycznych, która ze dniem 1 lipca 2018 r. otrzymała nowy tytuł odpowiadający zakresowi jej obecnej regulacji – ustawa o usługach hotelarskich oraz usługach pilotów wycieczek i przewodników turystycznych. Ustawa aktualnie określa warunki świadczenia usług hotelarskich oraz usług pilotów wycieczek i przewodników turystycznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także za granicą, jeżeli umowy z turystami o świadczenie tych usług są zawierane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Natomiast wyżej wspomniana ustawa o imprezach turystycznych i powiązanych usługach turystycznych reguluje warunki oferowania, sprzedaży i realizacji imprez turystycznych oraz powiązanych usług turystycznych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a także za granicą, jeżeli umowy z podróżnymi są zawierane przez przedsiębiorców turystycznych mających siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Ustawa definiuje pojęcie przedsiębiorcy turystycznego jako organizatora turystyki, przedsiębiorcę ułatwiającego nabywanie powiązanych usług turystycznych, agenta turystycznego lub dostawcę usług turystycznych, będącego przedsiębiorcą w rozumieniu art. 431 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny albo prowadzącego działalność odpłatną. Zdefiniowane także na nowo pojęcie usługi turystycznej, a także określono zakres pojęciowy imprezy turystycznej oraz powiązanych usług turystycznych jako niestanowiącego imprezy turystycznej połączenia co najmniej dwóch różnych rodzajów usług turystycznych nabytych na potrzeby tej samej podróży lub wakacji, objęte odrębnymi umowami z dostawcami poszczególnych usług turystycznych, spełniające warunki, o których mowa w art. 6 ust. 1 ustawy.
Ustawa określa warunki konieczne do spełnienia w celu funkcjonowania na rynku usług turystycznych, w tym obowiązek zapewnienia podróżnym na wypadek swojej niewypłacalności pokrycia kosztów kontynuacji imprezy turystycznej lub kosztów powrotu do kraju, obejmujących w szczególności koszty transportu i zakwaterowania, w tym także w uzasadnionej wysokości koszty poniesione przez podróżnych, w przypadku gdy organizator turystyki lub przedsiębiorca ułatwiający nabywanie powiązanych usług turystycznych, wbrew obowiązkowi, nie zapewnia tej kontynuacji lub tego powrotu. Ustawa precyzyjnie określa konstrukcję umowy o udział w imprezie turystycznej, zasady i podstawy dokonywania zmian tej umowy, a także kwestię jej realizacji oraz zasady odpowiedzialności za jej niewykonanie lub nienależyte wykonanie. Wprowadza także szereg obowiązków informacyjnych wobec klientów. Wszystkie informacje muszą być przekazywane klientom w sposób prosty, jasny, czytelny i zrozumiały.
Do ustawy przeniesiono w całości, choć z pewnymi modyfikacjami, przepisy dotyczące Turystycznego Funduszu Gwarancyjnego, który pełni rolę dodatkowego zabezpieczenia finansowego na zwrot wpłat podróżnych oraz na pokrycie kosztów sprowadzenia ich do kraju lub pokrycie kosztów kontynuacji imprezy turystycznej.
Nowe regulacje mają za zadanie zwiększyć bezpieczeństwo podróżnych i klientów sektora turystycznego na wypadek niewypłacalności organizatorów turystyki
i przedsiębiorców ułatwiających nabywanie powiązanych usług turystycznych. Dotyczy to zarówno biur podróży, jak i usług oferowanych innymi kanałami dystrybucji np. oferty internetowe.
2018.04.30 Weszła w życie ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
W nowych przepisach kompleksowo określono zasady podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej przez osoby zagraniczne w Polsce oraz opisano zasady tworzenia przez przedsiębiorców zagranicznych oddziałów i przedstawicielstw na terenie Rzeczypospolitej Polskiej. Ustawa ta zastąpiła przepisy regulujące działalność przedsiębiorców zagranicznych poprzednio zapisane w kilku odrębnych ustawach m.in. ustawie z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej oraz ustawie z dnia 4 marca 2010 r. o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
Ustawa zmienia m.in. zasady likwidacji oddziału przedsiębiorcy zagranicznego, ograniczając obowiązek przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego na zasadach wskazanych w kodeksie spółek handlowych, gdy likwidacja oddziału jest wynikiem decyzji właściwego ministra o zakazie wykonywania działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę zagranicznego w ramach oddziału. Istotne zmiany dotyczą również zasad prowadzenia przedstawicielstw przedsiębiorców zagranicznych.
Niniejsza ustawa wchodzi w skład tzw. Konstytucji Biznesu, pakietu 5 ustaw, które kompleksowo zmieniają regulacje dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Pozostałymi ustawami są: ustawa z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy, ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców, ustawa z dnia 6 marca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej.
2018.04.30 Weszła w życie ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców
Zadaniem Rzecznika jest stanie na straży praw mikroprzedsiębiorców oraz małych i średnich przedsiębiorców, w szczególności poszanowania zasady wolności działalności gospodarczej, pogłębiania zaufania przedsiębiorców do władzy publicznej, bezstronności i równego traktowania, zrównoważonego rozwoju oraz zasady uczciwej konkurencji i poszanowania dobrych obyczajów oraz słusznych interesów przedsiębiorców.
Do najważniejszych kompetencji Rzecznika należą:
– opiniowanie projektów aktów prawnych dotyczących interesów przedsiębiorców,
– prawo występowania do odpowiednich organów z wnioskami o podjęcie inicjatywy ustawodawczej, a do urzędów z wnioskami o wydanie objaśnień prawnych szczególnie skomplikowanych przepisów dotyczących działalności gospodarczej,
– współpraca z organizacjami pozarządowymi, zawodowymi i społecznymi,
– informowanie właściwych organów nadzoru lub kontroli o dostrzeżonych nieprawidłowościach w funkcjonowaniu organów administracji publicznej,
– występowanie do Naczelnego Sądu Administracyjnego z wnioskami o podjęcie uchwały mającej na celu wyjaśnienie przepisów prawnych, których stosowanie wywołało rozbieżności w orzecznictwie sądów administracyjnych;
– zwracanie się o wszczynanie postępowań administracyjnych i przystępowanie do nich na prawach prokuratora;
– wnoszenie skarg do sądów administracyjnych;
– zwracanie się do odpowiednich organów, organizacji i instytucji z wnioskami o podjęcie odpowiednich działań mogących wpływać pozytywnie na prawa i interesy przedsiębiorców.
Niniejsza ustawa wchodzi w skład tzw. Konstytucji Biznesu, pakietu 5 ustaw, które kompleksowo zmieniają regulacje dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Pozostałymi ustawami są: ustawa z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy, ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ustawa z dnia 6 marca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej.
2018.04.30 Weszła w życie ustawa z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców
Niniejsza ustawa zastępuje dotychczas obowiązującą i wielokrotnie nowelizowaną ustawę z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej.
Do najważniejszych regulacji Prawa przedsiębiorców należą:
– ustanowienie katalogu praw i obowiązków przedsiębiorców, stanowiących wytyczne i zasady dopuszczalnej ingerencji w prowadzenie działalności gospodarczej dla organów administracji,
– wprowadzenie zasad korzystnych dla przedsiębiorcy przy kontaktach z organami administracji m.in. zasada domniemania uczciwości przedsiębiorcy, zasada przyjaznej interpretacji przepisów oraz zasada „co nie zostało zabronione, jest dozwolone”,
– wprowadzenie możliwości prowadzenia działalności nierejestrowej na małą skalę, wprowadzenie tzw. „ulgi na start tj. zwolnienia z obowiązku uiszczania składek na ubezpieczenia społeczne przez pierwsze 6 miesięcy prowadzenia działalności,
– ochrona przedsiębiorcy przed negatywną zmianą dotychczasowej praktyki stosowania przepisów przez organ administracji.
Niniejsza ustawa wchodzi w skład tzw. Konstytucji Biznesu, pakietu 5 ustaw, które kompleksowo zmieniają regulacje dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Pozostałymi ustawami są: ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy, ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców, ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ustawa z dnia 6 marca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej.
2018.04.30 Weszła w życie ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy
Ustawa w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącą usług na rynku wewnętrznym oraz dyrektywę 2005/36/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie uznawania kwalifikacji zawodowych.
Najważniejszymi zmianami w stosunku do poprzedniej regulacji są:
– umożliwienie udostępnienia w CEIDG informacji o udzielonych pełnomocnictwach i prokurach,
– wprowadzenie możliwości automatycznego wznowienia wykonywania działalności po z góry określonym okresie zawieszenia,
– zniesienie limitu czasowego dla zawieszenia działalności wynoszącego 24 miesiące i wprowadzenie możliwości jej zawieszenia na czas nieoznaczony,
– wprowadzony zostanie Punkt Informacji dla Przedsiębiorcy (PIP), stanowiący rozwinięcie dotychczas funkcjonującej strony www.biznes.gov.pl.
Niniejsza ustawa wchodzi w skład tzw. Konstytucji Biznesu, pakietu 5 ustaw, które kompleksowo zmieniają regulacje dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej w Polsce. Pozostałymi ustawami są: ustawa z dnia 6 marca 2018 r. Prawo przedsiębiorców, ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorców, ustawa z dnia 6 marca 2018 r. o zasadach uczestnictwa przedsiębiorców zagranicznych i innych osób zagranicznych w obrocie gospodarczym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ustawa z dnia 6 marca 2018 r. Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo przedsiębiorców oraz inne ustawy dotyczące działalności gospodarczej.
2018.02.16 Weszła w życie ustawa z dnia 26 stycznia 2018 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego
W dniu 16 lutego 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 26 stycznia 2018 r. o zmianie ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (U. z 2018 poz. 374). Ustawa przewiduje wydłużenie okresu, w którym na gminie spoczywa obowiązek zapewnienia najemcom prawa do lokalu zamiennego i pokrycia kosztów przeprowadzki, do dnia 31 grudnia 2019 r. Nowelizacja zmienia dotychczasowe brzmienie art. 32 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminnym i o zmianie Kodeksu Cywilnego w ten sposób, że – w przypadku wypowiedzenia najmu, na podstawie art. 11 ust. 2 pkt 4 ww. Ustawy (dot. wypowiedzenia przez właściciela lokalu stosunku prawnego, nie później niż na miesiąc naprzód, na koniec miesiąca kalendarzowego, jeżeli lokator używa lokalu, który wymaga opróżnienia w związku z koniecznością rozbiórki lub remontu budynku), najemcy opłacającemu w dniu poprzedzającym dzień wejścia w życie ustawy czynsz regulowany, obowiązek zapewnienia temu najemcy lokalu zamiennego oraz pokrycia kosztów przeprowadzki spoczywa, do dnia 31 grudnia 2019 r., na właściwej gminie. Przedmiotowa regulacja obowiązywać będzie do dnia 31 grudnia 2019 r., a będzie odnosić się do sytuacji, w których wypowiedzenie najmu nastąpi przed ww. datą.
2018.02.12 Weszła w życie w ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw
W dniu 12 lutego 2018 r. weszła w życie w ustawa z dnia 24 listopada 2017 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 poz. 107), dostosowująca prawo polskie do przepisów unijnych w zakresie udzielania zezwoleń na pobyt czasowy dla obcokrajowców spoza UE, umożliwiających im podjęcie pracy w Polsce. Nowy typ zezwolenia legalizującego pracę i pobyt to tzw. zezwolenie ICT. Nowelizacja implementuje do polskiego systemu prawnego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/66/UE z 15 maja 2014 r. w sprawie warunków wjazdu i pobytu obywateli państw trzecich w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa. Ustawa wprowadza możliwość przenoszenia pracowników kadry kierowniczej, specjalistów i pracowników odbywających staż z oddziałów i spółek zależnych przedsiębiorstw wielonarodowych do innych jednostek tych przedsiębiorstw na czas wykonania krótkoterminowych zadań. Zezwolenie na pobyt w Polsce, w ramach przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa, będzie wydawał wojewoda. Z wnioskiem będzie mógł wystąpić wyłącznie zakład przyjmujący cudzoziemca do pracy w ramach wewnętrznego przeniesienia. Pozwolenie umożliwi obcokrajowcom wykonywanie pracy w ramach danego przedsiębiorstwa w całej Unii.
Maksymalny okres przeniesienia wewnątrz przedsiębiorstwa wynosić będzie 3 lata w przypadku pracowników kadry kierowniczej i specjalistów oraz rok w przypadku pracowników odbywających staż. Z przeniesienia będą mogły skorzystać tylko osoby, których wcześniejsze zatrudnienie, w ramach tego samego przedsiębiorstwa lub tej samej grupy przedsiębiorstw, wynosi co najmniej 12 miesięcy – w przypadku pracowników kadry kierowniczej i specjalistów oraz 6 miesięcy – w przypadku pracowników odbywających staż.
2018.01.31 Weszła w życie ustawa z dnia 11 stycznia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu zwiększenia udziału obywateli w procesie wybierania, funkcjonowania i kontrolowania niektórych organów publicznych
W dniu 31 stycznia 2018 r. weszła w życie ustawa z dnia 11 stycznia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w celu zwiększenia udziału obywateli w procesie wybierania, funkcjonowania i kontrolowania niektórych organów publicznych (Dz.U. z 2018 poz. 130), zmieniająca zapisy następujących ustaw: Kodeksu wyborczego, ustawy o samorządzie gminnym, ustawy o samorządzie powiatowym, ustawy o samorządzie wojewódzkim oraz ustawy o ustroju miasta stołecznego Warszawy, a także ustawę o petycjach.
Nowelizacja wprowadziła przede wszystkim dwukadencyjność wójtów, burmistrzów i prezydentów miast, która ma być liczona począwszy od wyborów samorządowych w 2018 roku. Zaś kadencja rad gmin i powiatów oraz sejmików wojewódzkich będzie wynosić pięć lat. Jednomandatowe okręgi wyborcze (tzw. JOW-y) będą obowiązywać tylko w gminach do 20 tys. mieszkańców.
W każdym obwodzie głosowania w wyborach będzie powoływana obwodowa komisja wyborczą ds. przeprowadzenia głosowania w obwodzie i obwodowa komisja wyborczą ds. ustalenia wyników głosowania w obwodzie. Po przeliczeniu głosów komisja ds. ustalenia wyników sporządzi w dwóch egzemplarzach protokół z głosowania. Dane wpisane do protokołu będą następnie wprowadzone do systemu informatycznego. Kopia protokołu będzie wywieszana niezwłocznie po jego sporządzeniu w lokalu wyborczym tak, aby wyborcy mogli zapoznać się z wynikami.
Z głosowania korespondencyjnego będą mogły skorzystać tylko osoby niepełnosprawne o znacznym lub umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Możliwość ta nie będzie dostępna dla osób starszych i Polaków mieszkających za granicą.
Nowelizacja przewiduje również wygaśnięcie kadencji obecnej Państwowej Komisji Wyborczej w dniu rozpoczęcia kadencji Sejmu wybranego w wyborach w 2019 r. oraz nowe zasady jej powoływania – siedmiu na dziewięciu jej członków ma być powoływanych przez Sejm, a dwóch sędziów pochodzić będzie z Trybunału Konstytucyjnego i Naczelnego Sądu Administracyjnego. Kandydaci wskazywani przez Sejm będą musieli posiadać kwalifikacje do zajmowania stanowiska sędziego lub mieć co najmniej trzyletni staż pracy jako prokurator, adwokat, radca prawny, albo być profesorem lub doktorem habilitowanym nauk prawnych; ich kadencja będzie wynosić cztery lata, kadencja pozostałych dwóch sędziów wyniesie dziewięć lat, zaś osób mianowanych przez Sejm cztery.
Nowela reguluje także kwestię powołania Szefa Krajowego Biura Wyborczego oraz nowych komisarzy wyborczych. Ponadto, zgodnie z ustawą w każdej gminie działać będą urzędnicy wyborczy, powoływani przez Szefa Krajowego Biura Wyborczego, którzy będą tworzyć Korpus Urzędników Wyborczych. Do zadań urzędników wyborczych należeć będzie m.in. przygotowanie i nadzór nad przebiegiem wyborów w obwodowych komisjach wyborczych, organizowanie szkoleń dla członków tych komisji, a także dostarczenie kart do głosowania do obwodowych komisji wyborczych.
Ustawa podkreśla, iż budżet obywatelski jest szczególną formą konsultacji społecznych w jednostkach samorządu terytorialnego. W ramach budżetu obywatelskiego mieszkańcy w bezpośrednim głosowaniu decydują corocznie o części wydatków budżetu danej jednostki. W gminach będących miastami na prawach powiatu utworzenie budżetu obywatelskiego będzie obowiązkowe, z tym że wysokość budżetu obywatelskiego będzie wynosić co najmniej 0,5% wydatków gminy zawartych w ostatnim przedłożonym sprawozdaniu z wykonania budżetu.
Dodatkowo nowelizacja wprowadza możliwość wystąpienia z obywatelską inicjatywą uchwałodawczą przez określoną grupę mieszkańców gminy, posiadającą czynne prawo wyborcze do organu stanowiącego. Projekt uchwały zgłoszony w ramach obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej staje się przedmiotem obrad rady gminy na najbliższej sesji po złożeniu projektu, jednak nie później niż po upływie 3 miesięcy od dnia złożenia projektu.
2018.10.01 Ustawa o dystrybucji ubezpieczeń
W dniu 01 października 2018 r. ma wejść w życie ustawa o dystrybucji ubezpieczeń określająca zasady wykonywania działalności w zakresie dystrybucji ubezpieczeń osobowych i majątkowych oraz dystrybucji reasekuracji. Ustawa ta ma zastąpić obowiązującą dotychczas ustawę o pośrednictwie ubezpieczeniowym.
Przewiduje ona zwiększenie ochrony prawnej klientów zawierających umowy ubezpieczenia, w szczególności poprzez zwiększenie obowiązków informacyjnych zakładów ubezpieczeń, stanowiąc tym samym realizację unijnych dyrektyw. Ustawa kładzie nacisk na uczciwe, rzetelne i profesjonalne postępowanie z klientami przez ubezpieczycieli, zgodne z najlepiej pojętym interesem klienta. Nakłada przy tym szereg obowiązków na pośredników ubezpieczeniowych, zachowując ich podział na agentów i brokerów ubezpieczeniowych. W praktyce przed zawarciem umowy klient ma otrzymać komplet informacji o dystrybutorze ubezpieczeń (w tym np. informację o charakterze jego wynagrodzenia, zasadach rozstrzygania sporów). Celem takich regulacji jest skuteczne wyeliminowanie zjawiska świadomego przedstawiania klientom produktów ubezpieczeniowych niedostosowanych do ich rzeczywistych potrzeb, a wynikającego z chęci uzyskania jak najwyższej prowizji przez pośrednika ubezpieczeniowego. Wprowadzane regulacje mają nadto przeciwdziałać konfliktom interesów, wpływającym negatywnie na interesy klientów.
Ustawa przewiduje także zasady ubezpieczania od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone przez agentów i brokerów ubezpieczeniowych. Dodatkowo ma powstać nowy rejestr pośredników ubezpieczeniowych w systemie internetowym, prowadzony przez Komisję Nadzoru Finansowego, sprawującą nadzór nad pośrednikami ubezpieczeniowymi i monitorującą rynek ubezpieczeń. Organem właściwym do rozpatrywania skarg i reklamacji na działalność pośredników ubezpieczeniowych będzie Rzecznik Finansowy.
2018.02.01. Nowe wzory deklaracji przy podatku akcyzowym
Od dnia 1 lutego 2018 r. obowiązują nowe wzory deklaracji dotyczących podatku akcyzowego.
Zmianie ulegają formularze: AKC-4 wraz z załącznikami od AKC-4/A do AKC-4/O, AKC-WW, AKC-EN, AKC-ST, AKC-WG oraz AKC-PA.
Nowe wzory określone zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z 24 stycznia 2018 r. w sprawie wzorów deklaracji podatkowych dla podatku akcyzowego oraz deklaracji w sprawie przedpłaty akcyzy. Po raz pierwszy należy je stosować, począwszy od rozliczenia za luty 2018 r. Do dnia 30 listopada 2018 r. mogą być składane za pomocą środków komunikacji elektronicznej deklaracje sporządzone według poprzednich wzorów.
2018.01.26. Działalność nierejestrowa i ulga na start – Sejm uchwalił Prawo przedsiębiorców
Trwają obecnie prace nad przygotowaniem ustawy Prawo przedsiębiorców, będącej jednym z elementów tzw. Konstytucji Biznesu, stanowiącej pakiet ustaw, których celem jest reforma i uproszczenie przepisów dotyczących prowadzenia działalności gospodarczej. Ustawa ta reguluje prawa przedsiębiorców oraz zasady prowadzenia działalności gospodarczej, wprowadzając szereg profitów, w szczególności dla przedsiębiorców dopiero rozpoczynających swoją przygodę z biznesem.
Ustawa przewiduje tzw. działalność nierejestrową, czyli brak konieczności rejestracji drobnej działalności, jeżeli miesięczne przychody nie przekraczają połowy minimalnego wynagrodzenia. Działalność taka nie będzie uznawana za działalność gospodarczą i nie będzie trzeba jej rejestrować w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej. W praktyce regulacja ta będzie dotyczyć m.in. drobnej działalności zarobkowej osób fizycznych, np. dorywczego handlu lub okazjonalnych usług. Dochody z takiej działalności będą opodatkowane na zasadach ogólnych. Ta forma działalności będzie dostępna dla osób, które nie prowadziły w ostatnich 60 miesiącach działalności gospodarczej. Jeśli przychód z działalności nierejestrowej przekroczy w którymś miesiącu określony w ustawie próg, działalność ta będzie uznawana za działalność gospodarczą począwszy od dnia, w którym nastąpiło przekroczenie. Przepisy o działalności nierejestrowej nie będą stosowane do działalności wykonywanej w ramach umowy spółki cywilnej.
Ponadto ustawa wprowadza tzw. ulgę na start, czyli zwolnienie z opłacania składek na ubezpieczenie społeczne przez pierwsze 6 miesięcy od założenia działalności. Art. 18 ustawy określa, że ulga dotyczyć będzie osób fizycznych, które podejmują działalność gospodarczą po raz pierwszy albo podejmują ją ponownie po upływie co najmniej 60 miesięcy od dnia jej ostatniego zawieszenia lub zakończenia. Przewiduje również ograniczenie – działalność nie może być wykonywana na rzecz byłego pracodawcy, na rzecz którego przed dniem rozpoczęcia działalności gospodarczej w bieżącym lub w poprzednim roku kalendarzowym przedsiębiorca wykonywał w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy czynności wchodzące w zakres wykonywanej działalności gospodarczej.
Ponadto po tym 6-miesięcznym okresie i zgłoszeniu się do ubezpieczeń przedsiębiorcy będzie przysługiwał jeszcze, tak jak obecnie, 24-miesięczny okres preferencyjnych składek (tzw. mały ZUS).
Skorzystanie z ulgi na start będzie dobrowolne. Przedsiębiorca może z niej zrezygnować przez zgłoszenie do ubezpieczeń społecznych.
Aktualnie trwają dalsze prace nad ustawą, która została przekazana do rozpatrzenia przez Senat.
Wydarzenia
Ranking Kancelarii Prawniczych 2018 dziennika Rzeczpospolita
Miło nam podzielić się z Państwem informacją, że w Rankingu Kancelarii Prawniczych 2018 dziennika Rzeczpospolita Kancelaria Radcy Prawnego dr Magdaleny Rytwińskiej – Rasz Międzynarodowe Doradztwo Prawne w Biznesie po raz kolejny znalazła się w pierwszej dziesiątce największych kancelarii prawniczych w województwie łódzkim, tym razem o jedno miejsce wyżej niż ostatnio.
Dziękujemy Państwu za dotychczasowe zaufanie i mamy nadzieję na dalszą współpracę.
dr Magdalena Rytwińska-Rasz wraz z Zespołem
Ślubowanie 2017
Z przyjemnością informujemy, że w dniu 21.06.2017r. w Sali koncertowej Akademii Muzycznej im. Grażyny i Kiejstuta Bacewiczów w Łodzi, uroczyste ślubowanie złożyła Pani Magdalena Grzesiak-Czerw – pracownik kancelarii – dotychczasowa aplikantka radcowska, która w marcu zdała pomyślnie egzamin radcowski.
Rankingu Kancelarii Prawniczych 2017 dziennika Rzeczpospolita
Miło nam podzielić się z Państwem informacją, że w Rankingu Kancelarii Prawniczych 2017 dziennika Rzeczpospolita Kancelaria Radcy Prawnego dr Magdaleny Rytwińskiej – Rasz Międzynarodowe Doradztwo Prawne w Biznesie po raz kolejny znalazła się w pierwszej dziesiątce największych kancelarii prawniczych w województwie łódzkim, tym razem o dwa miejsce wyżej niż ostatnio. Odnotowaliśmy też awans o kilkadziesiąt pozycji w skali całego kraju.
Dziękujemy Państwu za dotychczasowe zaufanie i mamy nadzieję na dalszą współpracę.
dr Magdalena Rytwińska-Rasz wraz z Zespołem
Ślubowanie Radców Prawnych 2016
Z przyjemnością informujemy, że w dniu 7 lipca 2016 r. w Teatrze Muzycznym w Łodzi, uroczyste ślubowanie złożyli Pani Justyna Zydel i Pan Michał Kucharski – pracownicy kancelarii – dotychczasowi aplikanci radcowscy – którzy w marcu tego roku pomyślnie zdali egzamin radcowski. Nowym radcom prawnym w naszym Zespole szczerze gratulujemy i życzymy sukcesów!
Konferencja “Wyroby budowlane pod kontrolą”
W dniu 23 września 2015r. obyła się organizowana w Warszawie przez Muratorplus konferencja poświęcona ostatnim zmianom w ustawie o wyrobach budowlanych. Obok Pana Roberta Dziwińskiego – Głównego Inspektora Nadzoru Budowlanego, na konferencji wystąpiła radca prawny dr Magdalena Rytwińska-Rasz, która wygłosiła prezentację przybliżającą zmiany w zakresie wprowadzania do obrotu wyrobów budowlanych. Zapraszamy do zapoznania się prezentacją.
Nasza kancelaria ponownie w pierwszej dziesiątce rankingu "Rzeczpospolita"
Z satysfakcją dzielimy się z Państwem informacją, że w Rankingu Kancelarii Prawniczych 2015 dziennika Rzeczpospolita Kancelaria Radcy Prawnego dr Magdaleny Rytwińskiej – Rasz Międzynarodowe Doradztwo Prawne w Biznesie po raz kolejny znalazła się w pierwszej dziesiątce największych kancelarii prawniczych w województwie łódzkim, o jedno miejsce wyżej niż w ubiegłym roku.
Dziękujemy Państwu za dotychczasowe zaufanie i mamy nadzieję na dalszą współpracę.
dr Magdalena Rytwińska-Rasz wraz z Zespołem
Dziękujemy Państwu za dotychczasowe zaufanie i mamy nadzieję na dalszą współpracę.
dr Magdalena Rytwińska-Rasz wraz z Zespołem
Orzecznictwo Sądu Najwyższego
2018 Listopad
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 15 listopada 2018 r., III CZP 52/18
Dopuszczalne jest zbycie pomieszczenia przynależnego do lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość wraz z odpowiednim udziałem w nieruchomości wspólnej w celu przyłączenia tego pomieszczenia do innego lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość i położonego w granicach tej samej wspólnoty mieszkaniowej; do dokonania w ten sposób podziału prawnego lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość wymagana jest zgoda właścicieli lokali wyrażona w formie uchwały, o której stanowi art. 22 ust. 4 ustawy z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (jedn. tekst: Dz.U. z 2018 r., poz. 716 ze zm.).
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 15 listopada 2018 r., III CZP 50/18
Dochodzenie przez jednego ze współwłaścicieli nieruchomości wynagrodzenia za bezumowne korzystanie z tej nieruchomości nie jest czynnością zmierzającą do zachowania wspólnego prawa w rozumieniu art. 209 k.c.
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 15 listopada 2018 r., III CZP 49/18
Osoba korzystająca z lokalu mieszkalnego na podstawie umowy użyczenia, zawartej z najemcą lokalu bez zgody wynajmującego wymaganej w art. 688[2] k.c., jest lokatorem w rozumieniu art. 2 ust 1 pkt 1 ustawy z dnia 21 czerwca 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (jedn. tekst Dz.U. z 2018 r., poz. 1234 ze zm.).
2018 Październik
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 19 października 2018 r., III CZP 45/18
Rzecz nabyta w trakcie trwania małżeństwa, w którym obowiązuje ustawowa wspólność majątkowa, w części ze środków pochodzących z majątku osobistego jednego z małżonków, a w części z ich majątku wspólnego, wchodzi do majątku osobistego małżonka i do majątku wspólnego małżonków w udziałach odpowiadających stosunkowi środków przeznaczonych z tych majątków na jej nabycie, chyba że świadczenie z majątku osobistego lub majątku wspólnego przekazane na nabycie rzeczy miało charakter nakładu, odpowiednio, na majątek wspólny lub osobisty.
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 19 października 2018 r., III CZP 37/18
Przebaczenie przez spadkodawcę uprawnionemu do zachowku może nastąpić także po wydziedziczeniu go w testamencie i do swej skuteczności nie wymaga zachowania formy testamentowej.
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 19 października 2018 r., III CZP 36/18
Złożenie oświadczenia o odrzuceniu spadku przez osobę, w stosunku do której nie rozpoczął jeszcze biegu termin określony w art. 1015 § 1 k.c., jest bezskuteczne.
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 19 października 2018 r., III CZP 29/18
Prawo podmiotowe do żądania zmiany wysokości świadczeń pieniężnych (art. 358[1] § 3 k.c.) spełnianych na podstawie umowy renty nie wchodzi do spadku nawet wtedy, gdy powództwo obejmujące takie żądanie zostało wytoczone jeszcze przez spadkodawcę.
2018 Wrzesień
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 7 września 2018 r., III CZP 42/18
Jeżeli członek zarządu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością jest wraz z tą spółką wspólnikiem spółki komandytowej, do wyrażenia przez spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością zgody na zmianę umowy spółki komandytowej – wymaganej na podstawie art. 9 k.s.h. – ma zastosowanie art. 210 § 1 k.s.h.
2018 Sierpień
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 10 sierpnia 2018 r., III CZP 22/18
W umowie ubezpieczenia na życie z ubezpieczeniowym funduszem kapitałowym roszczenie o wypłatę wartości wykupu ubezpieczenia, nie stanowiącej kosztów udzielonej ochrony ubezpieczonej, przedawnia się w terminie określonym w art. 118 k.c.
2018 Lipiec
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2018 r., III CZP 3/18
W procesie o świadczenie okresowe przysługujące powodowi na podstawie określonego stosunku prawnego za kolejny okres wymagalności, nie jest dopuszczalne ponowne badanie i ocenianie przez sąd zdarzeń prawnych, odnoszących się do zasady odpowiedzialności pozwanego, w takim zakresie, w jakim były one przedmiotem rozstrzygnięcia w prawomocnym wyroku wydanym w procesie między tymi samymi stronami o świadczenie należne za wcześniejsze okresy wymagalności.
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 12 lipca 2018 r., III CZP 5/18
Roszczenie powiatu – powiatowego urzędu pracy o zwrot środków pochodzących z Funduszu Pracy, przyznanych bezrobotnemu na podjęcie działalności gospodarczej, przedawnia się z upływem trzech lat, licząc od dnia wypłaty tych środków (art. 76 ust. 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy; tekst jedn.: Dz. U. z 2017 r., poz. 1065 ze zm.).
2018 Czerwiec
Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 20 czerwca 2018 r., III CZP 29/17
Oceny, czy postanowienie umowne jest niedozwolone (art. 385[1] § 1 k.c.), dokonuje się według stanu z chwili zawarcia umowy.
Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 5 czerwca 2018 r., III CZP 50/17
Nabycie przez przedsiębiorstwo państwowe – na podstawie ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o zmianie ustawy o przedsiębiorstwach państwowych (Dz.U. z 1991 r. Nr 2, poz. 6) – własności urządzeń przesyłowych posadowionych na nieruchomościach należących do Skarbu Państwa nie spowodowało uzyskania przez to przedsiębiorstwo z mocy prawa służebności gruntowej o treści odpowiadającej służebności przesyłu obciążającej te nieruchomości.
2018 Maj
Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 25 maja 2018 r., III CZP 116/17
Przepis art. 442[1] § 2 k.c. ma zastosowanie także wtedy, gdy wobec sprawcy czynu niedozwolonego, ponoszącego odpowiedzialność na podstawie art. 436 § 1 k.c., zachodzą okoliczności wskazane w art. 31 § 1 k.k., które stanowiły podstawę umorzenia postępowania karnego na podstawie art. 17 § 1 pkt 2 k.p.k.
Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 22 maja 2018 r., III CZP 102/17
1. Złożenie przez rodziców w imieniu małoletniego dziecka oświadczenia o odrzuceniu spadku jest czynnością przekraczającą zakres zwykłego zarządu majątkiem dziecka.
2. Termin przewidziany w art. 1015 § 1 k.c. nie może się skończyć przed prawomocnym zakończeniem postępowania o zezwolenie na złożenie przez małoletniego spadkobiercę oświadczenia o odrzuceniu spadku. Po prawomocnym zakończeniu tego postępowania oświadczenie małoletniego powinno być złożone niezwłocznie, chyba że termin ten jeszcze nie upłynął.
2018 Kwiecień
Uchwała składu 7 sędziów Sądu Najwyższego z dnia 17 kwietnia 2018 r., III CZP 100/17
Wytoczenie powództwa o wydanie nieruchomości przez osobę niebędącą jej właścicielem przeciwko posiadaczowi samoistnemu nie przerywa biegu zasiedzenia przez niego własności tej nieruchomości (art. 123 § 1 pkt 1 w zw. z art. 175 k.c.).
Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 6 kwietnia 2018 r., III CZP 114/17
Przelew przez konsumenta na przedsiębiorcę wierzytelności mającej źródło w niedozwolonym postanowieniu umownym nie wymaga do swej skuteczności uprzedniego stwierdzenia przez sąd niedozwolonego charakteru postanowienia umownego; taki charakter postanowienia umownego może być stwierdzony w toku postępowania w sprawie o zapłatę wytoczonej dłużnikowi przez przedsiębiorcę, który nabył wierzytelność.
